دانلود فیلم آموزش MikroTik MTCNA به زبان فارسی (قسمت دوم) - طراحی روتینگ استاتیک و داینامیک در میکروتیک
در قسمت دوم آموزش قصد داریم تا به مباحث روتینگ و مسیریابی در میکروتیک بپردازیم
Routing چیست ؟
زمانی که شما اقدام به راه اندازی شبکه در یک سازمان می کنید
آن سازمان مطمئنا از بخش های مختلفی تشکیل شده است که برای وارد شدن کامپیوتر های هر بخش به داخل شبکه ما از یک سوییچ استفاده میکنیم و سپس از آن سوییچ به سمت روتر یک لینک متصل خواهیم کرد و به هر بخش رنج IP مجزایی خواهیم داد تا ترافیک یک قسمت شبکه توسط قسمت های دیگر دیده نشود
پس در حال حاضر ما چند شبکه کوچک داریم که هر کدام از آن ها رنج IP منحصر به فردی دارد حال اگر نیاز به ارتباط بین بخش های مختلف داشته باشیم برای این منظور کافیست از هر بخش یک اتصال به سمت روتر بزنیم
تا روتر بین شبکه های مختلف در سازمان ما مسیریابی کند و اصطلاحا عملیات روتینگ را انجام دهد
به تصویر بالا دقت کنید
در این تصویر دو شبکه با رنج های متفاوت وجود دارند در هر رنج 3 کامپیوتر موجود است که برای ایجاد ارتباط با یکدیگر به یک سوییچ متصل شده اند و در نهایت برای اینکه این دو شبکه با یکدیگر ارتباط داشته باشند از سمت سوییچ هر کدام از شبکه ها یک لینک به سمت روتر زده شده است
روتر برای اینکه بتواند بین این دو شبکه مسیریابی کند باید از هر دو شبکه آدرسی داشته باشد برای همین هر کدام از پورت های (اینترفیس ها )روتر یک IP از رنج همان شبکه ایی که به آن متصل است دارد
با دو مثال به تحلیل نحوه ارتباط کامپیوتر ها با یکدیگر می پردازیم
مثال اول : فرض کنید کامپیوتر شماره 1 با ای پی 192.168.1.3 قصد ارتباط با کامپیوتر شماره 2 با ای پی 192.168.1.4 را داشته باشد
این دو کامپیوتر از یک رنج IP دارند و با یک سوییچ به یکدیگر متصل شده اند
طبق مدل مرجع OSI کامپیوتر مبدا (شماره 1) باید اطلاعاتی که قصد ارسال به سمت مقصد (شماره 2) دارد را به شکل یک بسته در آورد به آن آدرس فرستنده و گیرنده بزند و در نهایت از طریق بستر شبکه به سمت مقصد ارسال کند
در این ارتباط لایه های 1 تا 4 مدل مرجع OSI برای آدرسی دهی دخیل هستند ما به بررسی 3 لایه اول می پردازیم
نکته : لایه های بالاتر هم در این ارتباط دخیل هستند اما ما تنها به آدرسی دهی ها می پردازیم
ابتدا در لایه 3 آدرس IP به پکت اضافه می شود آدرس IP سیستم شماره 1 به عنوان SOURCE و آدرس IP سیستم شماره 2 به عنوان DESTENATION
سپس نوبت آن است که آدرس های لایه 2 به پکت اضافه شوند یعنی MAC آدرس ها در قسمت SOURCE فریم مک آدرس سیستم شماره 1 قرار می گیرد
و اما سیستم شماره 1 , مک آدرس سیستم شماره 2 را ندارد برای همین توسط پروتکل IP , پروتکل ARP فراخوانی می شود
وظیفه این پروتکل آن است که مک آدرس سیستم مقصد را پیدا کرده و به ما تحویل دهد
ARP برای انجام این وظیفه IP سیستم مقصد را در شبکه بردکست می کند و از سیستم ها میخواهد
هر کدام از آنها که IP 192.168.1.4 دارد مک آدرس خود را به او تحویل دهد
بدین سان مک آدرس مقصد را بدست آورده و آدرس های لایه 2 کامپیوتر ما نیز کامل می شود و اطلاعات پس از تبدیل شدن به صفر و یک از طریق مدیا شبکه به سمت سیستم مقصد ارسال می شوند
پکت ارسالی ما پس از خروج از سیستم به سوییچ وارد می شوند
سوییچ دستگاه لایه 2 ایی است و توانایی خواندن آدرس های لایه 2 در پکت ما را دارد پس به بررسی قسمتی از پکت که مربوط به مک آدرس مقصد می شود می پردازد
در آموزش های نتورک پلاس صحبت کردیم که سوییچ توانایی یادگیری شبکه از طریق مک آدرس را دارد و برای این منطور داخل خود یک جدول مک آدرس ساخته و می داند مک آدرس هر کدام از کامپیوتر ها مربوط به کدام پورت (اینترفیس) است
پس با توجه به مک آدرس موجود در پکت می داند برای رساندن آن به مقصد باید آن پکت را به سمت پورت شماره 4 ارسال کند
بدین شکل پکت شما به مقصد خواهد رسید
حال برای پاسخ گویی کامپیوتر شماره 2 به شما مجددا مراحل قبلی انجام می شود البته در این مرحله جای مبدا و مقصد ارتباط عوض می شود
نکته : اطلاعات در لایه 3 به پکت معروفند و در لایه 2 به فریم - ما در توضیح ارائه شده برای سادگی همه جا از کلمه پکت استفاده کردیم
